गुरुवार, 29 नवंबर 2007

साने गुरुजींच्या कविता - १
१. असो तुला देवा ! माझा सदा नमस्कार
असो तुला देवा ! माझा सदा नमस्कार
तुझ्या दयादातृत्वाला अंत नाहि पार ॥धृ॥
तुझ्या कृपेने रे होतिल फुले फत्तराची
तुझ्या कृपेने रे होतिल मोति मृत्तिकेवी
तुझ्या कृपेने रे होतिल सर्प रम्य हार
असो तुला देवा ! माझा सदा नमस्कार ॥१॥
तुझ्या कृपेने होइल उषा त्या निशेची
तुझ्या कृपेने होइल सुधा त्या विषाची
तुझ्या कृपेने होइल पंगु सिंधुपार
असो तुला देवा ! माझा सदा नमस्कार ॥२॥
तुझ्या कृपासिंधूमधला बिंदू जरि मिळेल
तरी प्रभो ! शतजन्मांची मतृषा शमेल
तुझे म्हणुनि आलो राया ! बघत बघत दार
असो तुला देवा ! माझा सदा नमस्कार ॥३॥
२. बलसागर भारत होवो
बलसागर भारत होवो
विश्वात शोभुनी राहो ॥धृ॥
हे कंकण करी बांधियले
जनसेवे जीवन दिधले
देशार्थ प्राण हे उरले
मी सिध्द मरायला हो ॥१॥
वैभवी देश चढवीन
स्वातंत्र्य त्यास अर्पीन
हा तिमीर घोर संहारिन
या बंधू सहाय्याला हो ॥२॥

कोई टिप्पणी नहीं: